Requiem Pour Gainsbourg


Van Quatre Mains, het eerste Franstalige nummer van dEUS, naar Serge Gainsbourg is een kleine stap. In Nederland blijft zijn naam, en die van Jane Birkin, vooral verbonden aan de hit Je t’aime, moi non plus. Jammer, want, behalve dat een eerdere versie van dat nummer met Brigitte Bardot vele malen mooier is, is er veel meer te ontdekken in zijn muzikale universum.

Air
Gainsbourg (1928-1991) was een alleskunner: van chanson tot rock, van reggae tot lounge avant la lettre. Zonder hem waarschijnlijk een heel andere dEUS, maar ook de jongens van Air hebben zijn platen in huis. Sterker nog: hun album Talkie Walkie is genoemd naar een nummer van den Serge.

Film
Zijn levensverhaal is niet samen te vatten in een paar regels: het risico om Gainsbourg eendimensionaal te portretteren als een doorrookt drankorgel en womanizer is te groot. Een tot de draad versleten cliché.  Bekijk liever de mooie, poëtische film die over hem is gemaakt: Gainsbourg, Vie Héroique.

Bloemkool
Vooruit dan, twee tips uit zijn wijd uiteenlopende oevre: Histoire de Melody Nelson en‪ L'Homme à tête de chou. Om het verschrikkelijke woord ‘tijdloos’ maar eens uit de kast te trekken: twee tijdloze platen. Ingrediënten‪ van de eerstgenoemde plaat: een te jonge dame, een te oude man en de dood. U zegt ‘Lolita’, ik denk het. De tweede plaat, ‬vertaald: ‘de man met het bloemkoolhoofd’, vertelt het verhaal van een veertiger die verliefd wordt op een kapster. De romance eindigt als hij haar in een aanval van jaloezie om het leven brengt. Met zijn opname in een inrichting als treurig slotakkoord.

Requiem
Zware kost? Misschien, maar onweerstaanbaar mooi gebracht. Dramatische strijkers, vervreemdende geluiden en steeds weer die stem. Welk nummer van Gainsbourg heeft Barman, al dan niet onbewust, geïnspireerd bij het schrijven van Quatre Mains
Ik gok Requiem Pour Un Con. 

Erg? Mais non. Luisteren? Oui, bien sûr! 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...